AHİR ZAMAN FIRTINASI SERT ESİYOR!

Müslüman dini hayatını, kalbini ve ruhunu işin içine katmadan tanzim edemez. Ruhun diri, kalbin eğitilmiş olması, gönlün davranışlara rehberlik etmesi yapılanların boş, kuru ve sadece şekilden ibaret olmasını önleyen, işin özünü, imanın sahih, amelin salih olmasını sağlayan en önemli unsurdur.

Üstad Hasan el-Benna, “Ey kardeşim! Bil ki, kalpler ancak Allah'ın elindedir. Kalbine hayat vermesi, gönlünü imanla ferahlatması, hayatını imanla düzenlemesi ve bir nimet olarak sana tatlı bir iman serinliği vermesi için her an ona yönel” tavsiyeleri ile, bir Müslüman’ın İslam’ı yaşarken kalbi hayatının önemine, ruhun canlılığına, tüm duygu, niyet ve düşüncelerle Allah’a yönelmenin gerekliliğine, kalbi hayat olmadan yaşanılanların şekilden öte geçemeyeceğinin bilinmesine dikkatlerimizi çeker.

Günümüzde Müslümanlar olarak kuru bir dindarlık hastalığına yakalandık. Ruhsuz, tatsız, kalbin eşlik etmediği bir ibadet hayatı, ahlaktan, adaletten ve merhametten yoksun bir Müslümanlık anlayışı aldı başını gidiyor. Edebi açık olanı kapalı başı dindar etmiyor. Gözüne ve gönlüne hakim olamayanı sakalı mü’min yapmıyor.

Birçoğumuz yola niye çıktığımızın ve nereye doğru koştuğumuzun farkında değiliz. Bilinçsiz bir koşuşturma bütün zamanımızı dolduruyor. Adeta ahir zaman fırtınasına yakalandık, savrulup gidiyoruz. Bunca hengâmenin içerisinde en son ne zaman bir namazı ihlâsla kıldığımızı, ne zaman Kur'an okurken etkilendiğimizi, en son ne zaman gözyaşlarımızın duamıza eşlik ettiğini, ne zaman bir toplantıdan veya İslami bir faaliyetten gönül huzuru ile ayrıldığımızı hatırlayamaz olduk.

Durup biraz soluklanmaya ihtiyacımız var! Çünkü o kadar hızlı koşuyoruz ki, ruhumuz bize yetişemiyor. Ruh ihmal edildiği için, konuşan kalbiyle değil diliyle konuşuyor, dinleyen kalbiyle değil kulağıyla dinliyor, o zaman da hikmet, temsil ve tesir kayboluyor. Seyyid M.Sâki Hz.nin ifadeleri ile; “Ahir zaman dostlukları balon gibi olmuş. Üfürüldükçe şişiyor ama hiç doğruluğa tahammülü yok. İğne ucu kadar dokunsan hemen patlıyor.”

Eğer ruh ihmal edilirse yürekler boş kalır. Miting meydanları, toplantı salonları dolar ama camiler, mescitler ve sabah namazları boş kalır. Koltuklar kazanılır, makamlar kazanılır, seçimler kazanılır ama kalpler ve gönüller kaybedilir. Cüzdanlar dolar, kasalar dolar, banka hesapları dolar ama yürekler boşalır. Namaz kötülüklerden alıkoymaz, tesettür örtmez, ilim istikamet vermez, nasihat tesir etmez, helal tercih edilmez, ölüm bile artık ibret olmaz hale gelir.

Bu yol çıkmaz sokaktır. Zaman, biraz soluklanıp, içe yönelip, kendimize vakit ayırıp Rabbimizin çağrısına kulak verme zamanıdır: “İman edenlerin, Allah'ın zikri ile, inen haktan dolayı kalplerinin saygı ve korku ile ürpermesinin (etkilenmesinin) zamanı gelmedi mi?” (Hadid, 57/16) ayeti ile soruyor Cenab-ı Hak. Kaçış nereye?

İslami faaliyet yapma derdi ile koşuştururken yaptığı faaliyetlerden kendisi bile etkilenmeyen, her gün tekrar ettiği sloganlara kendisi bile uymayan Müslüman artık ruhuna dönmelidir. Yıllardır namaz kıldığı halde bir türlü huşuyu yakalayamayan, Kur’an okuduğu halde etkilenmeyen, Allah’ı zikrettiği halde dili ile kalbini bir araya getiremeyen Müslüman artık biraz da kalbine yönelmelidir. İslami bir mücadele verdiği halde kendi eşine ve çocuklarına bile güzel bir örnek olamayan, İslam’ı hâkim kılma kaygısı taşıdığı halde kendi ruhunda, hayatında, evinde ve ailesinde bile İslam gündem dışı olan Müslüman işe önce kendisinden ve evinden başlamalıdır.

“Ay doğmuyorsa yüzüne, güneş vurmuyorsa pencerene, kabahati ne güneşte ne de ay da ara, önce gözündeki perdeyi arala” ifadesi laf olsun diye söylenmemiş. Göründüğü gibi olamamak zamanın en büyük hastalıklarından biri. İnançsız dindarlar, zengin yoksullar, acımasız hayırseverler hep ruhsuzluğun eseri. Ressam güzel söylemiş; “Artık karakalem resim yapmayı seviyorum. Çünkü kimin ne renk olduğunu çözemedim.”

İbadetleri âdet olmaktan çıkarıp duygu yüklü bir arınma ve ıslah edici bir manevi eyleme dönüştürme becerisini gösterebilmemiz gerekiyor. Gönlüne boyun eğdirebilmeli, kalbine itaat ettirebilmeli, İslam’ı yaşarken imanın tadına vardığını hissedebilmeli ve hissettirebilmeli Müslüman. Kalbin ve gönlün eşlik ettiği iman sağlam kale gibi olur. Fırtınalar ne kadar sert eserse essin, kayadan götürebileceği sadece tozdur.

AHİR ZAMAN FIRTINASI SERT ESİYOR!

Yazarın Diğer Yazıları