Annelerimiz,şu hayatta bizi karşılıksız sevdiğine emin olduğumuz tek insan belki de.. Sırtımızı gönül rahatlığıyla dayayabildiğimiz de o, bizi her durumda,her zaman sevecek olan da... Vefasızlık, insafsızlık, bencillik fırtınalarının eksik olmadığı hayatlarımızda sığınabileceğimiz tek liman.
Sabrın, şefkatin, fedakarlığın, sevginin, hoşgörünün timsali annelerimiz..
Gençlik çağlarındayım. Köyümüzde cenaze var, bir anne ölmüştü. Rahmetlinin ailesi gözyaşı dökerken 5-6 yaşlarındaki oğlu, bir topun peşinden bir o yana bir bu yana neşeyle koşturuyorup duruyordu..Hiçbir şeyin farkında değildi,"çocukluk güzel şey"diye geçirmiştim içimden .
Onun için çok üzüldüğümü hatırlıyorum; annesiz büyüyecekti. Acıktığında önüne bir tas çorbayı kim koyacak; susadığında ona bir bardak suyu kim verecekti? Ya düştüğünde acıyan yerlerini kim bir öpücükle iyileştiriverecekti? İnsanların bencilleştiği, "altta kalanın canı çıksın" felsefesiyle yaşadığı bugünlerde çarpışa çarpışa geldiği uçurumun kenarından onu, kim çekip de kurtaracaktı?
Sevilmek istediğinde kim sıkı sıkı sarılıp bağrına basacak, kimsenin kimseyi umursamadığı bu dünyada kim nazını çekip de şımartacaktı?
Şimdi ben de büyüdüm, yaşlılığa birkaç merdiven kaldı. Sanki artık farklı düşünüyorum; çünkü annem yaşıyor.
Gözümün önünde yaşlanıyor, onunla birlikte ben de... Saçları ağarmış, beli bükülmüş, dizlerinden zor yürüyor. Her geçen gün, yürüme mesafesi kısalıyor. Kollarındaki güç azalıyor, bir tabağı bile zor tutuyor. Tansiyonu hiç yerinde durmuyor; bir gün düşüyor, ertesi gün çıkıyor.
Saçlar, gözler, kollar, dizler... Yavaş yavaş terk ediyor onu. Dünya saati durduğunda da o bizi...
Her gün arıyorum, onu, açmazsa telefonu ürperiyorum, "Acabalar" sarıyor yüreğimi? Acaba düştü mü? Acaba bayıldı mı? Acaba.....
Sonra teselliye başlıyorum gönlümü;
Abdest alıyordur ya da mutfakta yemek yiyordur, telefonunu odada unutmuştur, duymamıştır.Yaşlı ya, kulakları az duyuyor haliyle..Veyahutta şarjı bitmiştir telefonunun, belki de bozulmuştur..
Annem yaşlanıyor ve ben, onun bir gün dönmemek üzere gideceğini biliyorum..
YORUMLAR